دربارۀ اميرالمؤمنين گفته شده است كه روزها به ايجاد باغ و قنات براي فقرا و محتاجين مشغول بود، و تا به صبح عبادت مي‌كرد. حضرت سجاد نيز چنين بود، چه بسيار باغها و قنوات كه به دست ايشان براي ديگران آباد يا ايجاد شد. عبادت و سجدۀ او به حدي بود كه به زين‌ العابدين و سجاد ملقب شد. [1]

از رسول اكرم روايت شده كه روز قيامت خطاب مي‌شود: «كجا است زين العابدين؟» و مي‌بينم كه فرزندم علي بن الحسين جواب مي‌دهد و مي‌‌‌‌‌آيد. [2] از امام باقر روايت شده كه:‌ «پدرم را مي‌ديدم كه از كثرت عبادت پاهاي او ورم كرده، و صورت او زرد، و گونه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هايش مجروح، و محل سجدۀ او پينه بسته بود. [3] »

پي نوشت ها:

[1]. منتهي الامال  ج 2،‌ نقل از امام باقر (ع)

[2]. منتهي الامال ج 2 ب 6 ف 1

[3]. اعلام الوري ص 260